Via het Visa Waiver Project (VWP) stelt de federale overheid van de Verenigde Staten burgers van bepaalde landen in staat om het land tot 90 dagen zonder visum te bezoeken voor vakantie-, zaken- of doorreisdoeleinden.

Het is van toepassing op Guam en de Noordelijke Marianen, die een aparte regeling hebben met ontheffingen voor meer landen; het is ook van toepassing op de vijftig Amerikaanse staten, Puerto Rico, Columbia en de Maagdeneilanden. Ook Amerikaans-Samoa heeft een vergelijkbaar maar apart beleid. Laten we eens kijken naar alles wat u moet weten over het Visa Waiver Program.

Visa Waiver Program-landen

Wat zijn de VWP-vereisten?

Alle landen die de Amerikaanse regering heeft uitgekozen voor het VWP worden erkend als ontwikkelde landen met grote inkomenseconomieën, inclusief ongelooflijke Human Development Indexes.

De nationaliteit van het land dat door de Amerikaanse minister van Binnenlandse Veiligheid, in samenwerking met het ministerie van Buitenlandse Zaken, is aangewezen als programmaland, is een vereiste voor een visumvrijstelling onder het VWP. Niet-onderdanen van de geselecteerde landen die inwoner zijn, komen niet in aanmerking voor de visumvrijstelling.

 Sectie 217(c) (8 USC 1187) van de Immigration and Nationality Act somt de vereisten op voor classificatie als programmalanden. De normen benadrukken onder meer de noodzaak van veilige paspoorten, een niet-immigrantenvisumweigering van minder dan 3% en bilaterale visumvrijstellingen voor Amerikanen.

Wat zijn elektronische systemen voor de reistoestemming (ESTA)?

Alle inkomende reizigers die van plan zijn om het Visa Waiver Program te gebruiken terwijl ze naar de VS vliegen of zeilen, moeten een reisboekingsautorisatieverzoek indienen via Electronic Systems for the Travel Authorization (ESTA) voordat ze naar het land vertrekken, bij voorkeur ten minste 72 uur van tevoren.

Deze bepaling, die op 3 juni 2008 openbaar is gemaakt, is bedoeld om de veiligheid in de VS te vergroten door de reizigers van VWP-deelnemers vooraf te screenen op databases van terroristen of vliegverboden. Het is vergelijkbaar met de Electronic Travel Authority-systemen in Australië. Voordat ze aan boord kunnen gaan van vliegtuigen met een bestemming in de Verenigde Staten, moeten geregistreerde VWP-onderdanen toestemming krijgen.

Alvorens aan boord te gaan van een vliegtuig met een bestemming in de Verenigde Staten, moeten deelnemende VWP-burgers toestemming krijgen. Net als bij gewone visa garandeert dit echter geen toegang, aangezien CBP-inspecteurs in de Amerikaanse havens van binnenkomst beslissen of de toelating uiteindelijk in aanmerking komt.

Wat zijn de kosten van ESTA?

$4 aanvraagkosten voor ESTA worden gevolgd door een extra $17 vergoeding, indien geaccepteerd, $21. Meerdere binnenkomsten in de Verenigde Staten zijn toegestaan met een geautoriseerde ESTA, die maximaal twee jaar kan worden gebruikt of als het paspoort van de passagier vervalt, afhankelijk van wat zich het eerst voordoet.

Vanaf 1 oktober 2022 is de Amerikaanse regering van plan ESTA verplicht te stellen voor alle binnenkomsten over land. Bij gebruik van het VWP met een ESTA moet de persoon vliegen of varen met een commerciële luchtvaartmaatschappij en een geldig retour- of doorreisticket hebben met een vertrekdatum van drie maanden. Reizen over land is vrijgesteld van de ESTA-vereiste, maar het VWP is niet van toepassing als een passagier het land binnenkomt door de lucht of over het water met een geautoriseerde vervoerder.

Geboorteplaats buiten het thuisland

Als een aanvrager van een ESTA niet in Hongarije is geboren, wordt zijn aanvraag om in aanmerking te komen op basis van de Hongaarse nationaliteit onmiddellijk afgewezen. Vanwege een geschiedenis van frequente ontkenningen, namen de Hongaarse regering en de media kennis van deze beperking, maar de Amerikaanse regering zweeg erover.

Bepaalde elementen zijn onbekend, zoals degenen die zijn geboren in een regio die vroeger deel uitmaakte van Hongarije, maar later werd overgenomen door een andere natie. Deze beperking geldt in ieder geval niet voor personen met meer dan één nationaliteit die zich met die nationaliteit inschrijven voor het VWP.

Geschiktheid voor VWP en ESTA

Degenen die zich willen inschrijven voor het Visa Waiver Program mogen niet worden geacht niet in aanmerking te komen voor een Amerikaans visum en moeten hebben voldaan aan de vereisten van alle eerdere binnenkomsten in het land.

• Mag niet schuldig zijn bevonden aan of in hechtenis zijn genomen voor een misdrijf met betrekking tot moreel wangedrag en meer dan vijf jaar vóór de datum van aanvraag van een visum, noch voor een enkele gebeurtenis als de maximale straf in de VS één jaar of koorts is.
• De Rehabilitation of Offender Act van 1974 in het VK, die het strafblad doorgaans na een bepaalde tijd verwijdert, is niet van toepassing. Het omvat vrij precieze of beperkte drugsdelicten of (twee of meer) delicten, ongeacht hoeveel jaar geleden, met een totale gevangenisstraf van vijf jaar of meer. Desalniettemin mag de persoon deze uitsluitingen niet gebruiken als de Visa Waiver Program ESTA-vraag.
• Mag niet wettelijk worden uitgesloten van toegang tot het land om redenen van gezondheid en nationale veiligheid.
• Moet de intentie hebben om naar de VS te reizen voor doorreis, zaken of toerisme.
• Ze kunnen de toegang weigeren als aanvragers hun sociale en economische banden met hun land van herkomst niet kunnen aantonen.
• Gedetineerd worden of schuldig bevonden worden, sluit niet automatisch uit dat iemand een visum aanvraagt onder het Visa Waiver Policy. Ook al is het niet verplicht, verschillende Amerikaanse ambassades dringen er bij deze mensen op aan om een toeristenvisum aan te vragen.

Voor degenen die niet in aanmerking komen voor het VWP, moet een Amerikaans consulaat of ambassade een bezoekvisum afgeven.

Beperkingen van het Visa Waiver Program

Toeristen die onder het VWP vallen, mogen in totaal slechts 90 dagen in het land verblijven en kunnen niet vragen om verlenging van hun verblijf. Desalniettemin kunnen VWP-toeristen een statusaanpassing aanvragen op basis van hun huwelijk met een Amerikaans staatsburger of hun asielverzoek.

Het personeel van de Amerikaanse douane en grensbeveiliging beoordeelt of de reiziger in aanmerking komt voor VWP bij de landing van de reiziger. Er is geen manier om de weigering van toegang aan te vechten of te herzien als iemand via het VWP naar Amerika probeert en wordt geweigerd door een CBP-officier in een haven van binnenkomst.

Reizigers kunnen vertrekken naar nabijgelegen landen, bijvoorbeeld Canada of het Caribisch gebied, maar ze krijgen geen extra 90 dagen na terugkeer in de VS; in plaats daarvan mogen ze terugkeren voor het aantal dagen dat ze bij de eerste binnenkomst hebben gekregen.

Als de volledige tijd doorgebracht in de VS, Canada of nabijgelegen eilanden minder dan 90 dagen is, is verplaatsing door het land meestal toegestaan. Het VWP kan echter niet worden gebruikt als de bezoeker bijvoorbeeld door de Verenigde Staten reist op weg naar een verblijf in Canada, aangezien de totale verblijfsduur in die landen - samen met Mexico en nabijgelegen eilanden - meer dan 90 dagen zal bedragen. De toerist dient in deze situatie een transitvisum of een B-1/B-2 visum aan te vragen.

Visa afwijzingspercentage

Om in aanmerking te komen voor het Visa Waiver Program moet een land in het voorgaande jaar een visumweigering van minder dan 3% hebben gehad.

Dit weigeringspercentage is gebaseerd op B-visumaanvragen die zijn ingediend voor reizen en zaken. Juryleden beoordelen aanvragers vanwege tijdsbeperkingen. Interviews met aanvragers duren doorgaans tussen de zestig en negentig seconden en worden gebruikt om beslissingen te nemen over B-visa. 

Tenzij ze een overtuigend argument geven, krijgen sommige groepen, zoals jonge individuen die ongehuwd zijn en geen werk hebben, zelden een visum. Juryleden worden niet beoordeeld op het kaliber van hun oordeel, maar op hoe snel ze interviews afnemen. Beslissingen over B-visa worden niet op geldigheid beoordeeld.

Veel Gestelde Vragen